- дөңке
- зат. жерг. Жаңғырық, дөңбек. Әкесі далада ағаш бұтайтын д ө ң к е н і ң үстінде отыр екен (Д. Исабеков, Тіршілік, 35). Төс болаттан құйып жасалған. Д ө ң к е ағашқа қондырылып қойылады (А. Жұмашев, Қалдаяқ ұста., 18).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.